Mens en lijden

1. Mens en lijden: korte inhoud

Wat heeft mens en lijden met elkaar te maken?

Mensen beseffen soms niet hoeveel leed er in de wereld heerst. Je maakt het zelf vaak mee of mensen uit je omgeving waar jij een steun voor moet zijn. Je moet zeker niet denken dat het veraf is, want we worden er bijna dagelijks mee geconfronteerd. Lijden is het ondergaan van pijn of ellende. Er is dus een onderscheid tussen geestelijk lijden en lichamelijk lijden.

Lichamelijk of fysisch lijden is er sprake van wonden, breuken en andere kwalen van het lichaam. Bij geestelijk lijden gaat het eerder over angst, depressiviteit, verdriet, moedeloosheid, enz. Psychisch of geestelijk lijden kan zelf soms pijnlijker zijn dan lichamelijk lijden.

We kunnen besluiten dat er vele verschillende vormen van lijden zijn. Zoals ik al eerder zei worden we er bijna dagelijks mee geconfronteerd.. Kijk maar eens naar het nieuws op de televisie. Iedere dag gebeurt er wel iets waar mensen bij moeten lijden. Voorbeelden hiervan zijn: ongevallen, werkloosheid, verkrachting, ziekte, depressie, pesterijen op het werk/school, dreigingen, sterfte, liefdesverdriet, enz. En waaraan hebben we dat te danken? Daar kan voorlopig niemand een antwoord op geven. Wat we zeker niet mogen vergeten is dat de natuur soms ook te sprake komt bij lijden. Zo zijn er de natuurrampen zoals vulkaanuitbarstingen, overstromingen, typhoons, aardbevingen, bosbranden, storm (hevige wind), bliksem of donder die ergens inslaat, enz. Verder op mijn blog komen hiervan nog enkele voorbeelden waar ik gedetailleerder inga op het lijden. 

Hieronder kan je ook nog een woordspin bekijken die een korte samenvatting geeft over de dimensie 'mens en lijden'. In volgende blogberichten komen de meeste woorden aanbod waar ik gedetailleerder op in zal gaan. 

2. Film: 'Oscar et la dame Rose'

'Oscar et la dame Rose', zo heette de film die we onlangs bekeken in de les religie, levensbeschouwing en zingeving als inleiding van deze nieuwe dimensie 'mens en lijden'. Ik vond dit zeer leuk om te horen dat we deze film gingen bekijken en wist al op voorhand dat ik terug emotioneel zou reageren. Waarom wist ik al op voorhand dat ik emotioneel zou reageren? 

Oscar et la dame Rose is een zeer aangrijpende film met een heel mooi moraal en betekenis. Ik had deze film ook al eerder gezien in het secundair onderwijs. We moesten toen ook het boek lezen in het Frans, maar ik was toch eerder fan van de verfilming. De auteur is Eric-Emmanuel Schmitt. 

Waarover gaat deze film of dit verhaal? Het hoofdpersonage in dit verhaal heet Oscar. Hij is een jongetje van tien jaar die lijdt aan kanker. De ouders konden al moeilijk overweg met de ziekte van Oscar en hadden ook geen idee hoe ze tegen hem moesten reageren. Op een dag nodigde de dokter de ouders van Oscar uit in het ziekenhuis en krijgen ze te horen dat de kanker al te ver is uitgezaaid dat het niet meer te behandelen valt. Wat de dokter en de ouders niet wisten was dat Oscar achter de deur aan het afluisteren was. Het kwetste mij ook al dat de ouders nooit eens praten met Oscar en een hele tijd de waarheid verzwegen hebben voor hem dat hij kanker heeft. Het is volgens mij belangrijk om over zo'n zaken te kunnen praten en niet alles op te kroppen. Ik begrijp de ouders ook dat het hard is om je kind te verliezen, maar ik zou juist zoveel mogelijk bij hem willen zijn. Oscar was zo kwaad op zijn ouders omdat ze vroeger ook al niet eerlijk tegen hem konden zijn over de kanker en daarom wil hij hen nu nooit meer zien. In de gang loopt hij letterlijk madame Rose tegen het lijf. Zij is degene die pizza's levert aan het ziekenhuis. Oscar valt meteen voor deze vrouw en wil haar beter leren kennen. Hij vraagt haar of ze nog eens wil langskomen in het ziekenhuis. Madame Rose vindt dit niet zo'n goed idee, maar sluit een deal met het ziekenhuis. 

Dagenlang kwam madame Rose pizza's bezorgen aan het ziekenhuis en ging zo iedere dag op bezoek bij Oscar. Eerst was dit wat tegen haar zin, maar later bouwden ze een mooie vriendschap op. Zij wist ook hoelang Oscar nog te leven had en bedacht een leuk spel om zijn gedachten te verzetten en nog zoveel mogelijk plezier te beleven in zijn laatste dagen. Iedere dag werd hij zogezegd tien jaar ouder. Zo beleefden ze vele avontuurlijke zaken en de hoogtepunten zoals geboren worden, verliefd worden, trouwen en stilaan ouder worden tot hij volledig aftakelt. Madame Rose vroeg hem ook hij ooit al eens naar God geschreven had? Oscar antwoordde daarop dat hij niet gelooft in God en hem ook niet moet bedanken aangezien hij kanker heeft. Wanneer Oscar alleen op zijn kamer is beslist hij om toch een brief te schrijven met al zijn gevoelens en gedachten in. Madame Rose stuurt de enveloppe hangend aan een ballon  naar God.

Besluit: Deze film raad ik jullie zeker allemaal aan. Ik vind het een zeer mooie film, juist omdat het de realiteit is. Hoeveel mensen zijn er niet die niet weten hoe te reageren op zo'n situaties. Ik vind wel dat de ouders nooit hadden mogen verzwijgen dat Oscar aan kanker lijdt. Ik heb zelf ook niet graag dat mensen iets voor me achter houden of zouden verzwijgen tot ik er zelf achter kom. Het mooiste uit deze film is dat je heel Oscar zijn leefproces ziet tot hij heen gaat. Je ziet hoe madame Rose hem opfleurt en een positieve invloed heeft op hem. Ik zou het zelf ook heerlijk vinden wanneer ik iets voor iemand zoveel kan betekenen, zoals madame Rose voor een kankerpatiëntje. Als je lijdt aan kanker of een andere terminale ziekte is het zeker niet de bedoeling om je laatste dagen in bed te liggen aftellen. Ik zou zelf alles willen doen waar ik nog van droom. Hieronder vindt u de trailer van deze aangrijpende en trieste film:

3. The Bucket List: strijd tegen de tijd!

'The Bucket List' is een drama- komediefilm geregisseerd door Rob Reiner. De film gaat over een steenrijke zakenman, Edward Cole die een ziekenhuis runt. Hij werkt voortdurend en verwaarloost zijn sociale contacten zoals zijn eigen dochter. Hij is meerdere keren hertrouwd en scheidde net zo vaak. Een ander personage die meespeelt is Carter Chambers en is al 45 jaar automonteur.

Op een dag komen ze terecht in het ziekenhuis omdat omdat bij hen beiden kanker geconstateerd wordt. De mannen komen elkaar tegen wanneer ze gezamenlijk op dezelfde kamer worden opgenomen. Edward Cole is er tegen dat hij naast iemand ligt, maar dat is wel zijn eigen regel die hij schreef voor zijn ziekenhuis dat er twee personen op één kamer liggen. Er zijn in het begin heel wat spanningen en ruzies, maar deze worden geleidelijk aan de kant geschoven door hun gesprekken waar ze inzicht krijgen in elkaars denkbeelden. Ze krijgen slecht nieuws te horen dat hun kanker onbestrijdbaar is. De onderzoeken wijzen erop dat ze nog een jaar te leven hebben. Carter Chambers vertelt over zijn bucket list met zaken die hij absoluut nog wil doen voordat hij sterft. Edward Cole overhaalt Carter Chambers om deze uitdagingen aan te gaan en samen vertrekken ze op avontuur. Door deze avonturen samen te doen, krijgen ze nog een betere kijk op elkaars leven.

Wat is nu een bucket list? Dat is een lijst met dingen of zaken, die iemand nog gedaan wil hebben voordat hij/zij sterft. Terminaal zieke mensen stellen soms nog een bucket list op. Juist door deze film is dit bekend geraakt. Het opstellen en eventueel publiceren van de lijst helpt bij het realiseren van de gestelde doelen. Op deze lijst kunnen verscheidene dingen staan zoals kinderwensen die je wilt waarmaken, waarvan je spijt zou hebben als ze niet tijdens je leven gedaan zouden worden.

You only live once..

Niet alleen terminaal zieke mensen hoeven een bucket list te maken. Iedereen kan dit doen om eventueel structuur in je leven te brengen. Je kan deze lijst ergens ophangen en misschien ieder jaar proberen iets te verwezenlijken.
Het kan je opwekken en heel veel voldoening geven als je een droom kunt waarmaken. Laat het zeker niet om zelf je eigen bucket list op te maken. Bij mijn besluit over de film 'Oscar et la dame Rose' zei ik dat ik zelf ook zou willen genieten en profiteren van mijn laatste dagen. Ik zou zeker alles willen doen waarvan ik droom en nog wil bereiken in mijn leven. Vele mensen hebben dromen die ze willen waarmaken en hieronder vind je enkele voorbeelden van mensen.

4. Regina Spektor: 'Laughing with..'

Tijdens de lessen RZL liet onze docent een toepasselijk lied afspelen voor deze dimensie. Het lied gaat vooral over God, hoe mensen tegenover Hem staan. Regina Spektor zingt over twee personen, de ene gelooft sterk, de ander niet en heeft Hem enkel nodig in moeilijke tijden. 

Ze zingt erover dat niemand lacht met God wanneer er iemand sterft, ziek is, oorlog is, enz. Mensen denken vaak alleen maar aan Hem wanneer ze lijden of het moeilijk hebben. Er zijn mensen die dan pas eens een gebed lezen of een kaars aansteken, maar denkt ooit iemand eens aan God wanneer het met je goed gaat? Wanneer je bijvoorbeeld aan het feesten bent, kansen krijgt,  terug gezond bent of iets gewonnen hebt? Je mag bidden wanneer je het moeilijk hebt of iets wil bereiken, maar probeer dan ook te bidden om 'dank u' te zeggen. Ik zelf denk ook pas het meest aan God wanneer er iets gebeurd is en ik hem nodig heb.

Ik geloof dat God met ons meekijkt. Hij leeft niet rondom ons, maar je kan zijn aanwezigheid wel voelen. Enerzijds ben ik gelovig en steek ik af en toe eens een kaarsje aan. Dit doe ik samen met mijn moeder en bidden we dat we een goede gezondheid mogen hebben en er iets goed mag lukken, bijvoorbeeld mijn examens. Voel ik mij stom door te geloven of schaam ik me? Totaal niet. Als ik mij hierdoor beter voel en bidden een betekenis geeft aan mijn leven dan is dat maar zo. Terug praten doet Hij niet, maar het gevoel dat ik mijn verhaal kon vertellen geeft mij een voldoening. Het geeft me een soort troost en kracht waardoor ik er terug bovenop raak. Er zijn mensen die ook uit wanhoop bidden om uit de put te raken of het op geen andere manier kunnen verwerken.

Ik kan anderzijds wel geloven dat andere mensen het nut er niet van in zien omdat God toch niet alles in zijn handen heeft. Mensen gaan vaak ook God verafschuwen wanneer er iets ergs gebeurd is. Ze vragen hen dan af waarom dit kon en moest gebeuren? Daarom bidden tegenwoordig veel minder mensen. 

5.  Welke elementen zijn volgens jou belangrijk in het omgaan met mensen die met lijden en sterven te maken krijgen?

Op welke manier kan je nu het beste iemand helpen of troosten? Je kan mensen helpen op twee verschillende manieren. Ofwel a.d.h.v. materiële zaken of immateriële zaken. 

Bij materiële zaken plaatsen we bijvoorbeeld een voorwerp geven aan de persoon die aan het lijden is. Een voorwerp met een morele betekenis, die heel kostbaar is voor die persoon. Dat kan een eventuele troost zijn omdat je misschien met dit object herinneringen kan oproepen en het lijden zo wat kan minimaliseren. 

Immateriële zaken zijn eerder non-verbale signalen die je naar de persoon stuurt. Denk maar aan gezichtsuitdrukkingen waar je laat merken dat je meeleeft met de persoon. Wat hoort er nog meer bij deze wijze van troosten? Knuffels, schouderklopjes, handdruk, een zoen, etc. 

Mijn manier om iemand te troosten heb ik opgesteld in een top-3. Ik vind dat je zo'n proces kunt koppelen aan een soort stappenplan en dit stappenplan heb ik kort uitgewerkt. Op de eerste plaats komt tijd geven, daarna respect en begrip om tot slot te eindigen met steun en hulp. Ik koos voor bovenstaande foto met als spreekwoord 'de tijd baart rozen'. Waarom hoort het bij mijn opinie? Dit spreekwoord betekent dat na verloop van tijd er een positieve verandering zal gebeuren. Wees niet negatief bij het lijden, maar stel positieve doelstellingen.

1. Tijd geven: Mijn eerste element die ik uiterst belangrijk vind is 'tijd geven'. Wanneer er juist iets gebeurd is moet een mens even naar adem kunnen happen, even alles op een rijtje kunnen zetten en het laten bezinken. Het is onmogelijk om meteen met iemand te spreken die nog volledig in de war is en nog niet tot rust heeft kunnen komen. De tijd die je moet geven aan iemand kan ook nog eens verschillen van persoon tot persoon. De ene persoon heeft een lange duur nodig om iets te verwerken, terwijl een ander sneller zijn gevoelens kwijt wil. Je moet dus wel duidelijk rekening houden met de persoonlijkheid en die ook proberen te achterhalen hoe de persoon het best getroost wil worden. 

2. Respect en begrip: Als tweede belangrijk element koos ik voor respect en begrip. Je moet aan de persoon tonen dat je meeleeft met hem/haar. Dat diegene op jou kan rekenen en steun uit jou kan halen. Daarom moet je respect en begrip hebben voor die persoon over wat hij/zij te vertellen heeft. Laat hen uitspreken en hen hun volledige verhaal vertellen. Het heeft geen zin dat die persoon dingen gaat opkroppen of zijn emoties achterwege laat.

3. Steun en hulp: Mijn derde element is steun geven en hulp aanbieden waar nodig. Laat voelen dat de persoon welkom is bij jou en dat je ook bereid bent alles te doen voor deze persoon. Die persoon mag alles aan mij vertellen. Natuurlijk hangt het af van die persoon of hij/zij graag praat of niet. Laat de persoon alleszinds merken dat hij/zij er niet alleen voor staat, maar nog vele mensen rondom hem/haar heeft die veel om hem/haar geeft. Er zijn genoeg mensen die jou liefhebben en die met jou meeleven. Je bent nooit alleen!

6. Extra aanvulling: pijn lijden...

Ik heb tot slot nog een passend gedichtje gevonden waar ik me volledig kan bij aansluiten. Ik heb vaak hetzelfde gevoel en weet er niet mee wat te doen. Zelf kan ik me goed linken aan dit gedicht, ik heb zelf een vermoeden dat de dichter dit ook schreef wanneer hij/zij zich ellendig of triest voelde. Er wordt geschreven dat een persoon pijn lijdt, maar het probeert weg te stoppen voor de buitenwereld. Diep vanbinnen heeft hij/zij verdriet, maar niemand die het ziet. Ik heb dit ook al vaak meegemaakt dat ik me enorm ongelukkig voel en en het niet kwijt kan. 

Ik probeer het te verbergen en dat lukt me ook. Wat natuurlijk wel spijtig is, want ik blijf er meezitten en doe schijnheilig tegen iedereen. Wanneer ik dan alleen ben, vloeien alle tranen eruit. Niemand die ziet hoe ik me echt voel. Ik zeg dan altijd tegen mezelf dat ik er ook terug bovenop zal raken en probeer nieuwe doelen voorop te stellen waar ik naar kan streven. Zo'n rouwproces kan natuurlijk lang duren. Bij de ene persoon enkele dagen, terwijl een ander nog jaren later rouwt. 

Denk jij hier anders over? Heb jij een andere manier van troosten? Laat het me weten door te reageren. 

Pijn lijden

Ze zeggen weleens

pijn lijden, ach het went,

maar iemand die dat zegt

heeft nooit echte pijn gekend.

Je wilt het niet laten merken

dat je bijna door de grond gaat,
want zelf ben jij diegene

die zich er weer doorheen slaat.

Je komt er telkens bovenop

na weken, maanden, soms een jaar.

Dan ben je van de pijn zo moe geworden

dat je denkt; bekijk het maar.

Maar ook die erge momenten

van pijn, en daarbij je verdriet.

Dan blijf je steeds weer vechten

met altijd die aanwezige lach

en een traan die niemand ziet.

Bron: http://www.gedichtenstad.nl/algemene-gedichten/pijn-lijden.html

7. Kan lijden zin hebben?

Heeft het lijden zin? Duizenden mensen hebben jarenlang zich met deze vraag bezig gehouden om er een passend antwoord op te bedenken. Er zijn hierop nu meerdere meningsverschillen en uitingen. Volgens mij kan men pas weten wat geluk is wanneer men ook in aanraking kwam ongeluk of lijden. Dit klinkt waarschijnlijk heel cru, maar dit wil niet zeggen dat ik het mensen toe wens om ongelukkig te zijn. Ik geloof wel dat het lijden zin kan hebben. Het is een afschuwelijke periode. Lijden is zwaar en ik weet ook dat iedereen dit wel eens meemaakt in zijn leven. Dit is een minder leuke ervaring, zeker om te moeten aanschouwen. Onthoud een ding: 'Een doel is er altijd!'

Na het lijden heb je tijd gehad om te reflecteren, bezinnen en heb je tot rust kunnen komen. Het gebeurt vaak dat mensen bij het lijden geen zin meer hebben in het leven. Dit onderwerp sluit aan bij de dimensie 'mens en zingeving'. Het is begrijpelijk dat mensen geen zin meer hebben, want je had immers meer de focus op het lijden en helaas geen aandacht voor andere zaken. Je leert echter uit deze ervaring en probeert de draad opnieuw op te pikken in je leven. 

Door het lijden te aanvaarden kan er een nieuwe weg open gaan voor jou. Om de draad terug op te pikken kan je voor jezelf nieuwe doelstellingen opstellen. Deze doelstellingen kunnen een extra 'boost' geven aan je leven en motivatie geven. 

8. Is er leven na de dood?

Waar geloof ik in? Dat is een moeilijke vraag, zeker omdat er zoveel verscheidene meningen hierover zijn. Wat moet je dan geloven? Een juist antwoord is er niet en om eerlijk te zijn, sta ik er liever nog niet bij stil wat er na mijn leven zal gebeuren. Ik geloof in leven na de dood en in geesten. Een andere optie die ik ook geloof is reïncarnatie. Je volledige lichaam kan natuurlijk niet wederkeren, maar ik geloof dat je ziel blijft bestaan en terug komt in een nieuw lichaam. Is dat een dier of mens? Niemand die het weet, want voorlopig heeft niemand het ooit kunnen navertellen. Het grappige bij sommige mensen is dat je soms duidelijke dierenkenmerken ziet. Je zou je beginnen afvragen of ze in hun vorig leven een dier waren?

Al van toen ik klein was geloof ik in een soort hemelrijk, een paradijs waar alle gestorven mensen samenkomen en een gelukkig leven kunnen leiden. Er wordt heel wat gelachen en gefeest en daar wil ik ook zeker heen! Het stelt me gedeeltelijk gerust dat ik een persoon ben die ergens in gelooft. Ik wil niet met angst sterven, maar op een positieve manier omdat ik weet dat ik het hierna goed zal hebben. Ik voel soms vaak dat mensen met me meekijken, dus denk ik dat je daar bovenaan zeker een mooi uitzicht hebt. 

Ik stond vroeger nooit stil bij deze vraag, maar de afgelopen jaren is er mij iets opgevallen waardoor ik aan het denken werd gezet. Het is nu al meerdere keren gebeurt wanneer er iemand sterft uit mijn omgeving er kort daarna een nieuw leven op de wereld word gezet. Dit gebeurde ook toen mijn oma stierf, kwam enkele dagen later mijn neefje ter wereld. Zo denk ik nog meer dat de ziel van een gestorven persoon, een nieuwe plaats krijgt in een nieuw lichaam. Het vreemde is dat ik zoveel van mijn oma in mijn neefje herken, wat het soms eng maakt. 

Heb jij hierover een andere mening? Denk jij dat er nog iets gebeurt na de dood? Laat het me alvast weten, want dit maakt het zo interessant dat iedereen hierover anders denkt. Onderaan kan je een reactie plaatsen. Tot later!

9. Kan je de dood in de ogen kijken???

Mensen die de dood in de ogen kijken, noemen we een 'bijna dood ervaring'. Wat is dat nu precies? Ik heb het alvast even opgezocht om de juiste definitie te weergeven. Een bijna dood ervaring, ook wel BED afgekort, wordt omschreven als een tunnelervaring, waarbij de persoon een ongewone ervaring krijgt om uit het lichaam te treden en in een donkere tunnel weg te zakken. 

Wat ik mij nu afvraag is hoe zo'n ervaring ontstaat en wat het met je leven precies doet?

Zo'n bijna dood ervaring gebeurt meestal bij mensen die heel erg ziek zijn of een groot ongeval hebben gehad. Ze hebben immers de verwachting gehad om te sterven en kunnen wel degelijk die ervaring meemaken. BED komt alleen voor bij mensen die dus de dood in de ogen hebben gekeken. Dit is niet zomaar een droom of een hallucinatie, wat velen onder ons denken. 

Hoe gaat het te werk?

Je zakt weg in een zwart gat en er is een vreemd geluid hoorbaar, zoemend of met een nagalm. De persoon met de bijna dood ervaring kan  hierna uit het eigen lichaam springen of treden. Je kan jezelf zien liggen, wat het meest angstaanjagend is volgens mij. Hij kan alles rondom ervaren, je bent in een soort 'trance' of bewusteloos. Ze zeggen dat je doktoren en mensen uit de omgeving kan horen of zien, die hem eigenlijk 'dood' verklaren. Hiervoor hebben we een andere term om zo'n situatie te beschrijven, namelijk een buiten heb lichaam ervaring. 

Daarna volgt er een reis door de tunnel, het zwarte gat, waar je op het einde een fel licht ziet. Vaak worden overleden bekenden waargenomen, zoals een familielid, een vriend, enz. De bewusteloze persoon krijgt de boodschap om terug wakker te worden en terug te keren naar de aarde. Hierna komen ze meestal bij. Heb je verdere vragen over deze ervaring en wil je nog meer informatie lezen. Dan kan dit op de volgende site. (Bron: http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/diversen/81765-bijna-dood-ervaring.html)

10. Christelijke betekenis op Allerzielen

Voor de dimensie 'mens en lijden' bekeek ik een kort filmfragment over Allerzielen. Deze christelijke feestdag is een feest voor de katholieken waar de zielen van gestorven mensen herdacht worden. Op die dag herinneren we de dag van diegenen die zijn overleden. Net op deze dag voelen mensen verbondenheid bij elkaar.

Waarom steken mensen een kaars aan? Een kaars staat symbool voor aandacht, licht en herdenking. Allerzielen vind elk jaar plaats op 2 november. Op deze dag is er telkens een misviering waar mensen uitgenodigd worden waarvan er een familielid in het afgelopen jaar gestorven is. Tijdens deze misviering in de kerk worden de namen nog eens overlopen en wordt er voor alle overledenen een kaars aangestoken als herdenking. Er wordt even een stilte ingelast ter bezinning. 

Wat ik niet wist was dat vroeger de rijke mensen in de kerk begraven werden, wat je in oude kerken nog kan bezichtigen. Ik dacht altijd dat dit geestelijken waren. Blijkbaar kon je als rijke man/vrouw geld betalen om in de kerk begraven te worden. Het was enkel voor de 'rijke stinkerds'. Dit vind ik ridicuul omdat het weer een strijd is tussen arm en rijk. De mensen die zich dit niet konden permitteren werden buiten begraven, op het kerkhof (naast of rond de kerk). 

Op Allerzielen, zelfs enkele weken ervoor, komen de meeste mensen de graven kuisen. Ze zorgen dat het graf er netjes uit ziet en brengen dikwijls chrysanten en tekeningen mee. Deze bloemen zijn ook een symboliek voor Allerzielen. Ik ga ook telkens met mijn ouders onze familieleden gaan herdenken.

Ik vind het mooi dat zoveel mensen op Allerzielen naar de kerkhoven op bezoek gaan. Dan zie je pas hoeveel mensen er zijn die ook al dierbaren verloren zijn. Wat wel niet wil zeggen dat dit de enige dag is dat je mensen moet herdenken. Je kan ook altijd andere dagen naar het kerkhof komen wanneer het minder druk is of je kan thuis ook altijd herinneringen oproepen. Ik doe dit ook thuis en kies welke dag ik dit doe. Allerzielen is geen verplichting. 


Als je ook dit filmfragment wilt bekijken kan dit op volgende link: http://www.schooltv.nl/beeldbank/clip/20070901_allerzielen



11. Gedicht: Allerheiligen + Allerzielen

                                                        Allerheiligen + Allerzielen 

De vele lichtjes 

op het kerkhof 

doen ons deze dag verstillen 

staan wij aan het graf 

van degene die ons lief was 

en leggen bloemen 

op de steen waarin 

hun namen zijn gegrift 

immers dood 

is niet het einde 

is slechts een eindeloze reis 

want achter de horizon 

van het vergane leven 

ontmoeten wij het mirakel 

wat nog voor onze geest 

verborgen ligt 

vandaag Allerheiligen 

morgen Allerzielen 

gedenken wij allen 

die ons zijn voorgegaan 

naar het hemels paradijs 

- Anneke Bakker - 

12. Omgaan met lijden in verschillende culturen

Tegenwoordig is er zoveel diversiteit binnenin de verschillende culturen en religies. Ik som hieronder even enkele godsdiensten op waar ik zal vertellen hoe zij omgaan met lijden en hoe zij dit verwerken op hun eigen manier. 

Het christendom ga ik niet dieper verhelderen omdat ik hierboven het rouwproces al grotendeels toelichtte. 

Jodendom:  Het jodendom kan je voor een deel vergelijken met onze godsdienst. In deze religie is er wel één iets verboden, wat niet zo is in het christendom, namelijk cremeren is verboden. Een tweede verschil is ook dat de rouwperiode volgens bepaalde stappen verloopt. De overledene wordt als het ware nooit alleen gelaten, want bij crematie wordt je ziel losgelaten en kan die ronddwalen. Er zijn heel wat gelijkenissen en zelfde rituelen terug te vinden bij het christendom. Zo staat een kaars ook symbool voor de ziel van het lichaam. Een tweede kenmerk is ook dat joden geloven dat voor de overledenen een poort opengaat naar een hemels paradijs waar de Messias op hen wacht. Ze geloven sterk dat God bepaalt wanneer je geboren bent en sterft. Het is niet aan ons om dat voor de overledene te bepalen. Daarom moet tijdens de uitvaart de overleden persoon een wit kleed aanhebben en in een kist gelegd worden met een zwart doek eroverheen. 

Islam: De dood voor moslims betekent voor hen geen eindpunt, maar een nieuw begin. Het is niet het einde van hun bestaan, de ziel wordt door engelen/geesten bij het afsterven naar een soort tussenwereld overgeleverd. De moslims zien het leven op aarde als een voorlopig bestaan tot ze naar hun volgend leven gebracht worden. Je moet wel je wel gedragen hebben volgens de regels van Allah, anders zal je ziel niet naar de tussenwereld gaan. Een gelovige moslim kijkt er zelf uit naar de toekomst, hoe hij/zij zal leven na de dood. Bij het overlijden is het belangrijk dat de stervende en zijn omgeving aan elkaar vergiffenis schenken, daarbij wordt ook de geloofsbelijdenis uitgesproken. Vervolgens komt het begrafenisritueel waar het dode lichaam wordt gewassen en de persoon in verse en mooie doeken wordt gewikkeld. De overledene wordt met zijn/ haar hoofd in de richting naar Mekka gelegd. Daarna wordt het lichaam begraven volgens de Islam principes. 

Boeddhisme: Lijden staat centraal in deze godsdienst, het lijden is onontkoombaar in de wereld. Sommige aanvaarden liever lijden dan er werkelijk iets aan te doen. Boeddha sprak deze woorden uit: 'Geboorte is lijden, ouderdom is lijden, ziekte is lijden, dood is lijden, kortom alles wat met ons leven te maken heeft. Voortdurend wordt er geleden in de wereld. Zij geloven dan ook in reïncarnatie of wedergeboorte, een nieuw leven die hen staat te wachten. Dit hangt wel af van je karma, hoe meer goede daden, hoe meer 'goede karma' je hebt en omgekeerd. Als je veel karma hebt zal je zeker een wedergeboorte krijgen van de Boeddha. Het is natuurlijk niet zeker in welk lichaam je terugkomt, ofwel als dier of als mens. Dit is niet vooraf te bepalen. Bij deze godsdienst worden het lichaam eerder wel gecremeerd. 

Hindoe: Deze godsdienst kan je koppelen aan het boeddhisme omdat er hierin vele overeenkomsten zijn. Net zoals bij het boeddhisme geloven ze sterk in reïncarnatie en wedergeboorte. Hindoes hebben wel een zeer goede verbondenheid met familieleden. Bij de hindoes is de dood ook geen einde, maar een begin van een nieuw leven als ze die verdienen. Dan volgt er een ritueel 'de moksha' die verwijst naar in het algemeen de bevrijding uit de cyclus van de dood en reïncarnatie. Hun lichaam wordt ook gecremeerd omdat het afgestorven lichaam geen verdiensten meer kan verlenen en enkel de ziel voor hen telt bij de reïncarnatie.

Besluit lijden en dood bij verschillende godsdiensten:

Ik kan concluderen dat iedere godsdienst of cultuur zijn eigen waarden en normen opstelt. Ieder heeft zijn eigen manier om van iemand afscheid te nemen en doet dit zeker met alle respect. Dat vind ik juist zo prachtig dat er zoveel bij de dood komt kijken en iedere persoon gelooft dat de overledene het goed zal hebben. Bij twee culturen wordt er sterk gelooft in wedergeboorte en reïncarnatie, zelf begin ik te twijfelen of er nog een leven na de dood zou zijn. Krijgen wij echt de kans op een nieuw en beter leven?  Ik geloof wel dat ik naar mijn paradijs ga, maar of ik terugkeer op aarde in een ander lichaam, daar ben ik niet zo zeker van. 

STERVEN IS NIET HET EINDE, MAAR JUIST HET BEGIN VAN EEN NIEUW LEVEN!

13. Lied: Time to say goodbye...

Dit liedje plaats ik bij deze dimensie omdat het me telkens wanneer ik het beluister me diep van binnen raakt. Het geeft me kippenvel en het laat me uitbarsten in tranen. Dit nummer wordt ook vaak gespeeld op begrafenissen waardoor het nauw aan me hart ligt. Bijna bij elke begrafenis die ik bijwoonde werd dit nummer gespeeld. Het doet me ook altijd aan mijn overleden familieleden denken en mensen die ik liefhad. Ik stel me dan de vragen: 'Waarom ze nu al heen moesten gaan? Waarom niet nog even wachten? Deze vragen zullen helaas onbeantwoord blijven... Maar toch weet ik dat er een tijd is van komen en gaan, daarom het lied 'time to say goodbye'. Het lied wekt ook kracht uit door de luide muziekinstrumenten, het geeft me een troost omdat ik me volledig kan laten gaan.

14. Actualiteit: Vrouw schenkt brief twee jaar later aan haar man.

De Amerikaanse vrouw stierf na een moedige strijd aan eierstokkanker in januari 2011. Een maand voor haar dood, schreef Brenda nog een brief aan het radiostation 'Star 102.5' in de staat Iowa. Een vriend kreeg de speciale opdracht om de brief pas naar het station te mailen op het moment dat haar echtgenoot David weer verliefd was geworden. Nu was het zover.

 "Een verzoek als dit kregen we nog nooit. Niemand hield het droog in de studio toen we de brief in handen kregen. Het inspireerde ons om iets voor Brenda en haar achtergebleven gezin te doen." 

Gisteren nodigde 'Star' David uit om hem te melden dat ze een brief voor hem hadden ontvangen van zijn overleden echtgenote Brenda. Een kippenvelmoment zonder weerga.

"Glimlach"
De eerste wens van de vrouw was dat de nieuwe liefde van haar man een volledige dag zou 'gepamperd' worden omdat ze als stiefmoeder liefdevol zorg draagt voor Brenda's kinderen. "Tover een glimlach op haar gezicht en laat haar weten dat ik al haar inspanningen apprecieer", schreef de vrouw. Ze wenste eveneens dat het gezin zou getrakteerd worden op een "magische" trip en dat het verplegend personeel van het Mercy Medical Hospital waar Brenda tijdens haar ziekte werd behandeld een plezierige feestavond met eten en drank zou beleven. Daarnaast was er ook nog een brief die bestemd was voor Jane, de nieuwe vrouw in het leven van haar man.

Waarom plaats ik dit artikel op mijn blog? Bij het lezen in de krant en het horen op het nieuws was ik sprakeloos. Ik begon ter plekke te wenen omdat ik het zo emotioneel en prachtig vond wat die dame deed! Hierbij begon ik aan mijn eigen familieleden te denken die gestorven zijn. Wat moet dat een schok geweest zijn voor haar man en haar kinderen om plots zo'n brief te ontvangen.  Ze leed aan kanker en was niet meer te genezen, maar liet zo'n mooie boodschap na voor haar gezin. Ze schreef deze brief grotendeels aan de nieuwe vriendin van haar man om haar geluk te wensen met haar gezin. Brenda is vooral blij dat er iemand nieuw is die voor haar man en kinderen kan zorgen en spreekt liefdevolle woorden uit voor de nieuwe dame. Ik zou waarschijnlijk nooit zo moedig kunnen zijn voor ik sterf om zo'n afscheidsbrief te schrijven. Ik heb wel alle respect voor haar en ik weet ook dat ze met een mooie afsluiter haar leven heeft kunnen eindigen. 

15. Terminale ziekten

Wat zijn terminale ziekten nu eigenlijk?  Een terminale is een ziekte of een infectie die wordt beschouwd als uiteindelijk fataal of ongeneeslijk. Meestal wordt een patiënt beschouwd als een terminale ziekte als hij/zij lijkt te sterven ondanks de diagnose en behandeling. Ziekten zoals kanker kunnen terminaal zijn. Dit is een traumatische gebeurtenis voor een patiënt en voor zijn/haar familie.

Aan de terminale ziekte is altijd een behandeling gepaard, maar wanneer deze niet meer effectief is, is er geen reden meer om ermee door te gaan. Terminale patiënten schrijven vaak richtlijnen hoe ze willen verzorgd worden op het einde van hun leven en vragen speciaal een gezinslid om voor hem/haar te zorgen. 

Wat gebeurt er dan voor deze patiënt?

Patiënten worden vaak doorverwezen naar de palliatieve zorg. Deze palliatieve zorg wil het zo comfortabel mogelijk maken voor de zieke. Ze voorkomen en verlichten de pijn en proberen het emotionele, sociale en spirituele problemen te minimaliseren. Ze geven allerlei behandelingen zoals pijnbestrijding, pijnstiller 'morfine', palliatieve sedatie, palliatieve chemotherapie of radiotherapie. Ze willen de patiënten waardig en zonder angst of pijn hun laatste adem laten uitblazen. 

Palliatieve zorg staat letterlijk voor het Latijnse woord Pallium, wat 'mantel' betekend. Dit woord werd uitgekozen om de bescherming van de patiënten die lijden aan complexe symptomen of ongeneeslijke ziekten aan te duiden. Bij deze behandeling wordt er ook rekening gehouden met spiritualiteit. Het komt vaak voor dat de mensen met een gevorderde kanker of terminaal verklaard zijn, vrees hebben voor de dood of wat erna komt. Een terminale ziekt is een periode om tot reine te komen met de dood. Dat kan heel waardevol zijn. Terminale patiënten hebben vooral de steun en liefde van hun vrienden en familieleden hard nodig. Je kan ook nog altijd kiezen om thuis te sterven.

Wat is het verschil tussen euthanasie en palliatieve sedatie?

=> Palliatieve sedatie wordt dus gebruikt wanneer een patiënt te horen krijgt dat hij/zij bijvoorbeeld maar een week meer te leven heeft. De arts gaat je medicijnen geven om je in die laatste week zo weinig mogelijk pijn te laten lijden en je op een natuurlijke manier te laten sterven. Dit gebeurt vaak al slapend zodat je geen pijn ervaart. Dit wordt gegeven wanneer je heel veel pijn heeft, of het bijvoorbeeld heel benauwd heeft. Er zijn verschillende sedaties: 

• oppervlakkige sedatie: u ligt te soezen, een beetje suf
• diepe sedatie: u slaapt voortdurend
• tijdelijke sedatie
• continue sedatie

=> Euthanasie is letterlijk een overdosis krijgen en sterven. Mensen kiezen voor euthanasie wanneer ze het leven met de ziekte niet meer zien zitten. Deze patiënten hebben meestal wel nog enkele jaren of een lange tijd te leven, maar kiezen zelf bewust voor deze dood.

16. Euthanasie: ~ kiezen voor dood ~

Euthanasie betekent letterlijk 'goede dood, milde dood of genadedood' die verwijst naar handelingen die sterven zonder lijden van een andere persoon te bevorderen. Dit is natuurlijk wel op verzoek van de patiënt. Euthanasie betekent volgens de meeste woordenboeken 'levensbeëindigend handelen bij ongeneeslijke ziekte of ondraaglijk lijden'. Ik heb het gevoel dat er regelmatig gekozen wordt voor euthanasie.

Onlangs las ik een artikel dat kinderartsen zelf deze behandeling willen toepassen bij kinderen. Euthanasie is in de meeste landen nog verboden en vervolgd wordt als een misdrijf omdat je mensen 'dood'. Enkel in ons buurland Nederland en hier in België is euthanasie gelegaliseerd. 

Krantenartikel: 'Kinderartsen eisen uitbreiding euthanasiewet'.

In een opmerkelijke open brief roepen zestien kinderartsen, ook van katholieke ziekenhuizen, op om euthanasie voor kinderen zo snel mogelijk te regelen. De gevallen die ze in hun praktijk zien, zijn té schrijnend. De religieuze leiders in België kanten zich intussen tegen een uitbreiding van de wet. "Euthanasie van kwetsbare groepen, kinderen of mensen met dementie, is radicaal in strijd met hun menselijke waardigheid", luidt het in een communiqué.

"Elke levensbeëindiging is een daad van menselijkheid, die slechts in laatste instantie wordt gesteld. Waarom zou men minderjarigen deze ultieme mogelijkheid ontzeggen? ", vragen de zestien kinderartsen zich af in de open brief.

Religieuze tegenkanting
De religieuze leiders in België kanten zich tegen een uitbreiding van de euthanasiewet. "Euthanasie van kwetsbare groepen, kinderen of mensen met dementie, is radicaal in strijd met hun menselijke waardigheid", luidt het woensdag in een communiqué. "Voorstellen dat minderjarigen zouden kunnen beslissen over hun eigen euthanasie, houdt een overbelasting in van hun oordeelsvermogen en dus ook van hun vrijheid", stellen de religieuze leiders. "Voorstellen dat mensen met dementie geëuthanaseerd kunnen worden, is een ontkenning van hun waardigheid en levert hen over aan het oordeel, of zelfs de willekeur, van mensen die deze beslissing nemen."

"In plaats van de lijdende medemens bij te staan door hem met mensen en middelen te omringen en te ondersteunen, lopen we hier juist het risico de lijdende mens te isoleren, een schuldgevoel te bezorgen en te veroordelen tot de dood", vinden de religieuze leiders. Ze vrezen dat de wilsbeschikking die de wet voorziet, steeds meer een leeg begrip wordt. "Het risico bestaat dat de gewetensvrijheid van de betrokken personen niet kan worden verzekerd."

Besluit: Ik vind dat dit artikel zeer verrassend. Toen ik dit las vroeg ik mezelf ook af of kinderen al bekwaam genoeg zijn om over hun eigen leven te bepalen en beslissingen te ondergaan? Euthanasie is niet zomaar iets wat je kiest, maar er moet grondig over nagedacht worden en het is ook blijvend. Euthanasie is niet omkeerbaar. Toch kan ik best geloven dat er heel wat kinderen hard moet lijden en een verder leven niet meer voor ogen hebben. Kinderen kunnen er hard aan toe zijn, dat het misschien beter is dat ze voor deze behandeling kunnen kiezen. Ik ben wel voorstander, maar toch blijft het onwennig dat kinderen dit kunnen toepassen. 

17. Hoe gaan kinderen om met lijden?

Er zijn verschillende soorten lijden waar kinderen vandaag mee geconfronteerd worden, zonder dat we er van bewust zijn. Welk lijden komt het meest voor? Kinderen kunnen honger lijden, onder de crisis lijden, lijden onder een scheiding, etc. Volwassenen weten vaak niet hoe moeilijk ze het maken voor hun kinderen... Kinderen zijn nog jong en weten niet wat er gebeurd. Hierdoor kunnen ze dit ook onmogelijk verwerken. 

Een probleem die gevormd wordt is dat kinderen met dit lijden nergens terecht kunnen, want hun ouders weten zelf niet hoe ze op vragen moeten reageren van hun kinderen en verzinnen losweg maar een antwoord waar het kind uiteindelijk niet slimmer of beter van wordt. Ik ken vele gescheiden ouders, waar ik het dan vooral moeilijk mee heb hoe het nu verder moet gaan met die kinderen. Ik vind dat kinderen een warm thuisgevoel moet hebben en een goede opvoeding en jeugd moeten hebben. Hierdoor lukt dit echter niet en kan er op latere leeftijd zaken naar boven komen waardoor het kind het echt moeilijk begint te krijgen. 

Jonge kinderen uiten hun emoties door beelden te schetsen. Ze tekenen wat er in hen opkomt en waar ze aan denken. Hierboven zie je een voorbeeld van een tekening waar een kind haar gescheiden ouders op afbeeld. 

Wanneer je op een kerkhof loopt zie je ook vaak een tekening liggen op een graf getekend door kleinkinderen of kinderen. Dit is ook een voorbeeld hoe kinderen hun verdriet kunnen uiten door te tekenen. Kinderen tekenen vaak hoe ze hun ouders / grootouders zien na de dood, hun verdere leven. Je ziet in deze tekeningen zoveel fantasie waar ik naar opkijk. 

Ik vind het verschrikkelijk om te zien als kinderen moeten lijden. Je ziet in de actualiteit ook zoveel zaken waar kinderen het echt moeilijk hebben. Zoals al die hongersnood en rampen die in de wereld heersen. Kinderen raken ondervoed en sterven, zelfs door de economische crisis lijden kinderen omdat ouders het nodige voedsel niet meer kunnen bepalen. Er is heel wat armoede in de wereld en er moet daar iets aan gedaan worden. Een paar weken of maanden geleden was er zelf een artikel dat er meer honger is op school. Waar gaan we toch naar toe met onze maatschappij en samenleving? Kinderen horen zeker niet te lijden en volwassenen evenmin. 

18. Afscheid nemen van een pasgeborene

Ine zorgverlener/ pastorale hulp in het UZ gasthuisberg in Leuven. Haar taak is vooral om bezig te zijn met patiënten uit de verloskamer en op de neonatale afdeling. Waar komt ze mee in aanraking? Mensen die hun kindje verliezen en afscheid van moeten nemen. Ine helpt de ouders tijdens het rouwproces en probeert hen ook zo goed mogelijk aan te voelen wat zij precies willen. De ouders kunnen hun verhaal kwijt bij Ine en leren op die manier omgaan met lijden. Ze staat de ouders bij op vlak van spiritualiteit en levensvragen. 

In dit videofragment vertelt een koppel over hun ervaring met Ine en hoe alles verlopen is. Ine overlegt samen met de ouders of er nog een doopsel moet komen of enkel een uitvaart. Zo'n gebeurtenissen kunnen troost bieden of het positieve naar boven laten komen. De ouders zeiden zelf dat hun dochtertje ook gedoopt werd en ze dit ook bij het tweede kindje willen doen. Het is een soort symboliek.De ouders vertelden haar dat het allemaal zo snel na elkaar komt dat de ouders soms geen lucht krijgen na zo'n zware tegenval. Gelukkig is Ine er om alle praktische zaken te regelen.

Het verhaal van Ine ontroerde me echt. Zeker als je de kant van haar verhaal hoort en dat van die ouders.  Dit beroep lijkt me heel moeilijk en hoofdzakelijk emotioneel zwaar. Ik zou deze job niet aankunnen. Ik zou alles te persoonlijk nemen en er te veel mee in mijn hoofd zitten. Ik vind het wel goed dat Ine dit kan en daarvoor heb ik ook alle begrip. We hebben nu ook eenmaal zo'n mensen nodig en het is goed dat we Ine hebben als steun. Ine had het in het begin ook moeilijk, maar ze vond steun bij God. 

Een kindje verliezen is heel zwaar en is moeilijk te verwerken. In het filmpje zie je wel dat de doop van het kindje een mooie afsluiter is en toch een meerwaarde geeft aan de ouders en de familieleden. Ik hoop dat ik zoiets niet tegenkom, maar dat weet je jammer genoeg niet op voorhand.

Het videofragment kan je bekijken op deze site: http://www.tvzorg.be/v/afscheid-van-pasgeboren-leven/

Ik vond ook nog een bijhorend filmpje bij dit onderwerp waar een moeder haar verhaal doet. Respect voor alle moeders en ouders die zoiets moeten verwerken. Naar jullie kijk ik op!

19. Lijden bij abortus of miskraam...

Wat is nu het verschil tussen abortus en een miskraam? Deze vraag stelde ik mij af bij het bekijken van het vorige filmpje. Abortus is het voortijdig afbreken van een zwangerschap door (medisch) ingrijpen. Het woord 'abortus' betekent in de medische terminologie voortijdige geboorte of miskraam. Een miskraam wordt ook wel een spontane abortus genoemd. Men spreekt van abortus als je het kind weg wilt en van een miskraam als het ongewild is.

Abortussen worden vaak ondernomen wanneer ouders zien dat hun kind bepaalde afwijkingen heeft, hartproblemen of zuurstofproblemen heeft. Vaak omdat het kind niet in staat is om te leven wordt het kind medisch weggenomen. Abortus kan ook gepleegd worden na verkrachtingen als het kind niet gewenst is.

Mens spreekt van een miskraam als het wel gewenst was. Dit woord wordt voorzichtiger uitgedrukt bij ouders die ongewild een zwangerschap verliezen. De ouders moeten hier ook afscheid neven van een ongeboren leven. Het kan ook dat de baby doodgeboren word in het ziekenhuis. Dit is meestal een spontane afbreking van de zwangerschap tot 20 weken. Bij deze twee termen hebben de ouders ook heel wat steun nodig van hun vrienden of familieleden. Abortus moeten plegen omwille van medische redenen is ook een zware stap om te zetten. Je moet je inbeelden dat het je eigen kind is dat je van je wegneemt, maar ook een miskraam is heel zwaar. Dit moet heel hard aankomen en gespecialiseerde psychische hulp is zeker nodig om dit te verwerken. 

20. Lied: Tsunami 2004 - Geef een teken

10 jaar geleden deed er zich een groot tsunami voor in Azië. Er vallen meer dan 230.000 doden. Een aardbeving midden op zee (Indische Oceaan) doet zich voor rond 02.00 uur Nederlandse tijd en heeft een kracht van 8,9 op de schaal van Richter. Bij de zeebeving ontstaat een tsunami (vloedgolf), die zich met een snelheid tot 900 km per uur over de Indische Oceaan verplaatst. Waar de vloedgolf op land stuit kan deze door het ondiepere water een hoogte van 10 meter bereiken.

De zware aardbeving ontstond doordat een aardschol onder een andere is geschoven. Daardoor werd de omvang van de aarde compacter, waardoor de planeet sneller is gaan draaien. Veel is het niet, de aarde is drie microseconden sneller om zijn as is gaan draaien. Dit is een miljoenste van een seconde. Er is geen bewijs dat dieren op grote schaal zijn omgekomen door de vloedgolf van de onderzeese aardbeving uit de kust van Sumatra. Dat is de conclusie van verbaasde wildexperts in Sri Lanka. In het grootste wildpark in Sri Lanka, Yala National Park zijn enkel dode mensen aangetroffen. Alle dieren zijn ongedeerd. Het lijkt erop dat zij op tijd hoge plaatsen hebben opgezocht.

20. Stellingen en vragen rond lijden

In de les religie, levensbeschouwing en zingeving hebben we enkele stellingen overlopen. Er werden in de klas grote witte bladen verspreid, waar we onze mening mochten bijschrijven en konden die van elkaar lezen. Dit waren de stellingen:

Hier is een foto met een voorbeeld:

1) God heeft niets met lijden te maken.

Volgens mij en vele studenten heeft God niets met lijden te maken, maar heb je alles zelf in de hand. Je moet alles zelf verwerken op je eigen manier. Er kan wel een verband gelegd worden met gelovigen of niet-gelovigen. Mensen die dingen snel kunnen verwerken denken dan waarschijnlijk dat ze steun vinden in God en gelovig zijn, terwijl anderen die dingen niet snel kunnen verwerken omdat ze minder gelovig zijn. Ik ben wel van mening dat er mensen zijn die wel denken dat God met lijden te maken heeft, vooral als er iets ernstig is gebeurd in je omgeving of een overlijden. 

2) Lijden kan zin/betekenis hebben.

Deze stellig haalde ik al eerder aan hierboven. Ik geloof wel degelijk dat lijden betekenis kan hebben. Er is altijd een reden waarom je hebt moeten lijden, anders had je dit waarschijnlijk niet moeten doen. Er zijn een heleboel soorten lijden in deze wereld, lijden aan een ziekte, verslaving, overlijden, liefdesverdriet, verkeerde beslissing, enz. Je komt er sterker uit en je moet nieuwe doelstellingen voor ogen hebben waar je naar kan streven. Lijden heeft zin. 

3) Er is leven na de dood!

Deze stelling heb ik ook al dieper uitgewerkt of ik hierin geloof. Tussen de studenten zijn er heel wat meningsverschillen. De ene gelooft in reïncarnatie en leven na de dood, terwijl de ander zegt: 'Dood is dood.' Ik geloof in leven na de dood omdat er mensen bestaan met een spirituele gave en met geesten kunnen praten of hen zien. Is dit flauwekul? Neen, want ik geloof erin. Je ziel moet ergens heen gaan en ik geloof dat je terugkeert in een nieuw lichaam. Het vreemde is dat sommige mensen kenmerken mee hebben van dieren. Je zou je beginnen afvragen of zij in hun vorig leven een dier waren.

4) Wanneer je gelovig bent, kan je gemakkelijker met lijden omgaan dan wanneer je ongelovig bent.

Ik en mijn medestudenten geloven wanneer je gelovig bent, lijden meer een plaats kan geven in je leven dan niet-gelovigen. Gelovigen weten dat God voor de overledene zal zorgen en dat ze het daarboven goed zullen hebben, maar toch moet je alles alleen verwerken. God kan je daarbij niet helpen.

5) Wanneer iemand je iets verkeerd aandoet, dan moet je die persoon altijd vergeven.

Ik vind dat je niet altijd een persoon kan vergeven. Ik ben wel voorstander van een tweede kans, maar deze is niet altijd geldig. Dit hangt zeer sterk af van de situatie en wat er precies gebeurd is. Ik denk al aan de ernstige zaken zoals opzettelijke moord, terrorisme,.. zo'n dingen kan je nu eenmaal niet vergeven. Wat bezielde die mensen? Ik weet dat niet, maar dit is niet goed te keuren. Je hebt vele slachtoffers gemaakt en vele mensen gekwetst. Een minder ernstige zaak zoals een ruzie, iets verkeerd gedaan,.. is daarentegen wel te vergeven, maar vergeten doe je niet!

6) Omgaan met lijden hoeft niet altijd ernstig te zijn.. Er is zeker plaats voor humor.

Met deze stelling ga ik akkoord, zoals vele medestudenten. Er moet tijd zijn voor verdriet en het rouwproces, maar je kan moeilijk heel je leven lang verdrietig zijn. Je moet hier wel duidelijk weten tegen welke persoon je een grapje kan maken en tegen wie niet. Als de tijd rijp is, is er zeker plaats voor humor. Door deze humor kom je er weer bovenop en kan je hopelijk weer het positieve inzien. Je zal natuurlijk wat er gebeurd is niet vergeten, maar een lach doet altijd wonderen.  


21. Oorlog overal in de wereld

Oorlog is een gewapende strijd tussen volkeren of staten. Als etnische of religieuze groepen binnen dezelfde staat met elkaar een gewapende strijd voeren spreekt men van een burgeroorlog. Men spreekt van een wereldoorlog als een meerderheid van de grootste en sterkste landen over de hele wereld bij de oorlog betrokken is. Oorlogen tussen staten onderling zijn tegenwoordig zeldzaam.

Tegenover oorlog staat vrede, een toestand waarin volkeren en naties elkaars bestaan respecteren of zelfs waarderen. Tussen oorlog en vrede zijn allerlei tussenvormen denkbaar, zoals de Koude Oorlog of de wapenstilstand.

Vanaf het begin is oorlog voeren al onderworpen geweest aan wetten en reglementen, al zijn die in de loop der tijd wel veranderd. Er is met name veel nagedacht over de rechtvaardiging van een oorlog. Sinds 1945 is volgens het internationaal recht het zonder meer voeren van een oorlog geen gerechtvaardigd middel meer voor het oplossen van conflicten. Pas als alle diplomatieke middelen zijn uitgeput kan worden besloten tot de inzet van gewapende middelen.

Alle internationale wetgeving ten spijt, worden dagelijks nog vele conflicten met wapens beslecht, zonder dat alle diplomatieke middelen uitputtend zijn benut. Om de definitie 'oorlog' te omzeilen wordt veelal eufemistisch gesproken van 'een gewapend conflict'.

Tegenwoordig kan je al vele films of series volgend met het onderwerp oorlog. Historische gebeurtenissen die ze willen weergeven. Je moet nog maar in de kranten kijken en we zien oorlog. In Syrië blijft het maar voortduren en ondertussen herdenken we de Eerste Wereldoorlog die precies 100 jaar geleden begon.

Aanbod: aangrijpende films

Als slot bij deze dimensie wil jullie nog enkele aangrijpende en triestige films meegeven. Bij het bekijken van deze films krijg je een heel andere kijk en moet je toch wel eens slikken. Ze zijn heel toepasselijk bij mijn onderwerpen en sluiten er mooi bij aan. Ze hebben elk een mooi levensverhaal en morele betekenis. Dus zeker kijken bloggers! Je mag altijd reageren wat je van de films vond. 

Film 1:  Des hommes et des Dieux.

Film 2: La Stanza del figlio

Film 3: The Boy in the Striped Pyjamas trailer (oorlog en concentratiekampen)

Film 4: Achtste klassers huilen niet (leukemie)

Film 5: La vita e bella (concentratiekampen)

Film 6: My sister's keeper movie (kanker)

Film 7: Tot altijd (euthanasie)

Film 8:  The Shawshank Redemption (gevangenschap en zelfmoord)

Film 9: Planta 4A (verminkt)

Film 10: Spijt (pesten)